บทที่ 37 เงื้อมมือที่หลบหนีไม่พ้น

"แกร๊ก..."

อรอนงค์ไม่คิดว่าพี่สาวจะนั่งรออยู่หน้าประตูตลอด เธอแอบชำเลืองมองนาฬิกาแขวนผนัง เกือบจะแปดโมงแล้ว พี่สาวต้องทำงานเหนื่อยมากแน่ๆ ถึงได้พิงผนังหลับไปแบบนั้น

อรอนงค์ถอดรองเท้าที่เปียกโชกออก แล้วเดินเขย่งเท้าค่อยๆ ย่องไปยังห้องน้ำ ทว่าท่าทางการเดินของเธอดูแปลกประหลาด ราวกับกำลังเจ็บปวดอยู่

เมื...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ